نوشتن از مرگ

نهء مردن روی خوب ندارد. مرگ اتفاقی بی‌نهایت اندوهناک است. اماء به هر حالء بخشی از زندگی است و هیچ گریزی از آن نیست. وقتی به این باور برسیمء اتفاق‌های خوب می‌‌افتد. در تمام زندگی‌ام می‌پنداشته‌ام مرگ برای همسایه است. فکر می‌کردم زمان نامحدودی در اختیار دارم و می‌توانم با طیب خاطر وقت‌گذرانی کنم. بنابراینء تا حد زیادیء رویکردی سهل‌انگارانه به زندگی داشتم و چندان به خودم فشار نمی‌آوردم. حداقل این یکی از دلایلی بود که موجب شد خیلی دیر نگارش اولین رمانم را آغاز کنم.